DARÜŞŞİFALAR
Anadolu Selçuklu ve Osmanlı dönemlerinde karşılıksız hizmetin örneği olan
kervansaray, medrese, cami, aşevi gibi eserlerden birisi de darüşşifalardır. Hayır ve
hasenatı bol olan sultanlar ve aileleri, hemen her şehirde Allah’ın rızasını kazanmak
için darüşşifalar kurmuşlar, bu darüşşifalarda ücretsiz olarak hastaları tedavi
ettirmişlerdir. Bugün hastane dediğimiz hastaların tedavisinin yapıldığı yerler,
geçmişte, “Mâristan”, “Bîmaristan”, “Bîmarhâne”, “Dâr-üs-sıhha”, “Dâr-ür raha”,
“Dâr-üt Tıp”, “Dâr-ül âfiye”, “Darüşşifa”, “Şifahane” adlarıyla anılmıştır. Tıp
tarihinde önemli bir yere sahip olan bu sağlık kuruluşları, toplumun kültür ve
medeniyet seviyesinin önemli bir göstergesi niteliğini taşımaktadır.
Darüşşifaların incelenmesinin tıp tarihi, Türk-İslam medeniyeti, dönemin
hastane mimarisi ve vakıf kültürü açısından önemi büyüktür. Tıp mesleğinin
gelişiminde önemli katkıları olan hekimler, bu darüşşifalarda yetişerek dünya tıp
tarihinin gelişimine katkıda bulunmuşlardır. Anadolu Selçuklu ve Osmanlı
döneminde kurulan şifahaneler, hem kimsesizlerin ücretsiz olarak tedavi edildiği;
hem de hekimlerin yetiştirildiği tıp eğitimine hizmet eden vakıf kuruluşlarıdır.
Selçuklulardan beri devam eden bu vakıf geleneği, Osmanlılar tarafından devam
ettirilmiş çoğu zaman batıda görülen tedavi yöntemlerinden çok daha ileri seviyelere
ulaşmıştır.